In de jaren 70 verdwijnt deze versiering en blijft slechts een eenvoudig kruisje over, of soms helemaal geen kruisje meer.

AANZET

Dit is de openingstekst of –zin voor het bidprentje. Tot de jaren 40 (20ste eeuw) was de meest populaire aanzet: ‘Bid voor de ziel van zaliger’. Verder nog: ‘Ter zalige gedachtenis’, ‘Bid voor de rust der Ziel’, … 

Later, wanneer de geest van het bidprentje evolueert van een “Bidden voor het zieleheil van de overledene” naar “Bewaren van de herinnering aan de overledene”, lezen we: ‘Aandenken aan’, ‘Ter herinnering aan’, …

Indien de overledene niet gehuwd was, dan werd vroeger ‘Jongman’ of ‘Juffrouw’ bij de naam vermeld. We treffen een hele variatie van de schrijfwijze van het woord 'juffrouw' (jouffrouw, joufvrouw, mejufvrouw, jofvrouw, jufvrouw).

Soms plaats en datum van de begrafenis.

Tot ongeveer 196O, het lidmaatschap van een vrome vereniging of broederschap.

Het voorzien zijn van de laatste sacramenten.

Wereldlijke onderscheidingen.

Bij priesters wordt een soort curriculum van hun priesterambt vermeld.

ROUWBEKLAG.
 

Het rouwbeklag beslaat het grootste gedeelte van de tekstzijde. Tot ongeveer 1920 werden bijbelcitaten gebruikt die handelden over:
- het leven en de dood van de overledene
- wat de rechtvaardige overledene te wachten staat na de dood
- het aanspreken van de nabestaanden die het sterven moeten verwerken
Tussen 1920 en 1940 werden die bijbelteksten nog wel gebruikt, maar de bronvermelding werd weggelaten.

R.I.P.
Requiescat in pace. - Rust in vrede.
De tekst wordt afgesloten met 'Requiescat in pace', soms voorafgegaan door 1 of meerdere spreuken waaraan eventueel aflaten verbonden waren.